Stap 3: Conflict om water

Lees het item in de Kennisbank.

Conflict over het water van de Jordaan

Er bestaat een langlopend conflict tussen Israël en de Palestijnse gebieden (de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook) over wie recht heeft op het land. Dat conflict wordt nog erger door de ongelijke verdeling van zoet water.
In Israël stroomt maar één rivier, de Jordaan. Deze stroomt ook door het meer van Tiberias. De Israëliërs tappen het water van het meer af en zuiveren het in een installatie. Via een systeem van pijpleidingen, het Nationale Water Transport, krijgen de Israëlische dorpen en steden voldoende water voor het huishouden en de landbouw.
De Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever zijn niet aangesloten op het Nationale Water Transport. Zij zijn aangewezen op waterputten om water te onttrekken aan de bergaquifer van de Westelijke Jordaanoever en op opvang van regenwater. Helaas mogen zij niet zomaar putten slaan en regent het niet vaak. De Palestijnen kunnen ook water kopen van de Israëlische waterleidingmaatschappij Mekorot. Op deze manier beperkt Israël de toegang tot water voor de Palestijnen.
Naar schatting 80 tot 90% van het opgepompte water op de Westelijke Jordaanoever wordt door de Israëliërs verbruikt. Israël houdt voor haar eigen bevolking een dagelijks waterverbruik aan van 300 m³ per persoon, voor de Palestijnen maar 40 m³.

In de Gazastrook hebben Israëliërs, Palestijnen en Joodse kolonisten tientallen jaren systematisch meer water opgepompt dan op een natuurlijke manier kon worden aangevuld. Nu zijn de Israëliërs en kolonisten vertrokken en is de Gazastrook overbevolkt door de vele Palestijnse vluchtelingen. Er is een groot tekort aan (drink)water. Het grondwater is inmiddels sterk vervuild door onder andere slechte riolering, chemicaliën en verzilting. Het water van de Middellandse Zee sijpelt door in de grond. Het water in de kustaquifer, een belangrijke waterbron voor Gaza, is naar schatting voor 90 tot 95% vervuild.
Volgens de Verenigde Naties zijn ongeveer vier van de vijf Palestijnen in Gaza afhankelijk van flessenwater, wat ontzettend duur is. Soms geven huishoudens een derde van hun inkomen uit aan water, dat bovendien via de grens met Israël moet komen, die regelmatig gesloten is voor de import van goederen.

Om al deze problemen met water op te lossen bouw de Palestijnse Water Autoriteit, met financiële ondersteuning van onder andere de VN, al een aantal jaren aan ontziltingsinstallaties. In die installatie kan van zout zeewater zoet water gemaakt worden. Maar deze installaties zijn zeer kleinschalig en leveren nog lang niet genoeg water op voor alle Palestijnen in de Gazastrook.