Stap 3: Migratie en welvaart

De komst van steeds meer fabrieken in SEZ's, Open steden en open regio’s had een enorme groei van de werkgelegenheid tot gevolg. Veel plattelandsbewoners werden erdoor aangetrokken. De armoede op het platteland was groot en de kansen op werk klein.
Vanaf 1980 kwam er een enorme binnenlandse migratie op gang. Eerst trokken plattelandsbewoners hoofdzakelijk naar grote steden aan de Chinese oostkust, daarna voornamelijk naar steden in het binnenland.
In totaal verhuisden tussen 1980 en 2010 ongeveer 150 miljoen plattelandsbewoners naar een stad. Veel steden werden in korte tijd megasteden, enorm groot qua omvang en aantal inwoners.
Het leidde, zoals bedoeld door de landsregering, tot een sterke toename van het BBP van China vanaf 1978 en van de welvaart (bekijk de grafiek).

Grafiek - Bruto binnenlands product China

Maar de welvaart groeide niet overal en voor iedereen tegelijk. Eerst profiteerde vooral de bevolking van de Speciale Economische Zones aan de oostkust. Deze gebieden kenden een snel groeiende middenklasse, bestaande uit mensen met een eigen bedrijf of met een baan die goed kunnen rondkomen met wat ze verdienen.

De welvaart op het platteland nam niet of nauwelijks toe in deze periode. Hierdoor hield niet alleen de migratie van het platteland naar de stad aan, ook nam het verschil in inkomsten tussen stedelingen en plattelandsbewoners toe in de jaren 90 en rond de eeuwwisseling. In 2002 bijvoorbeeld verdienden stedelingen omgerekend gemiddeld 900 euro per jaar, plattelandsbewoners 225 euro.
Dat verschil werd pas vanaf 2009 kleiner. Er werden vanaf die tijd ook fabrieken in de steden in het binnenland gebouwd, waardoor meer werkgelegenheid ontstond.